विकास जबरो विकास
कविता
विकास जबरो विकास
गांव माय
सङक नी
बिजली नी
संकङी पगडण्डियां
लालटेण रो चानणो ।
बलद -ऊंठ
गाडा रा चीला ।
कंटिला झाङ
ऊंचा -ऊंचा
रैत रा टीला ।
चौमासे सूं पैलां
आक खींप
सिणिया काट
सूङ करनै
खेत सरिखो करता हा
चार छउ आंगल मेह
व्हेता ई खेत खङता हा
बारे महिना रा दाणिया
व्हेता तो ठीक
नी तो काल पङतो
मिनख ढांडा ढोर लेय 'र
सिंध मालवे काठियावाङ
कानि टुरता हा
मेह होवता ई पाछा गांव वलता हा ।
पण मिनख सुखी हा
थोङे मायं
घणी तृप्ति संतुस्टी
पण गांव
पिछङ्योङो बाजतो ।
अबै
सङकां बणगी
आवणो जावणो सोरो
पगडण्डियां मिटण लागगी ।
बिजली फूल
इमरजेंसी लाइटां
लालटेण तो तोङ फोङ
खटिकङे नै बेचनै टाबरा
भुगंङा खा लिया ।
बलद -ऊंठ गाडा ,
इक्का दुक्का ई नी दिसे
टेक्टरां रा चीला
खेत सरकार अर
मोटी मोटी कम्पनियां
थोङी घणी रकम देयनै
खोस लिया ।
रकम किसानां निठोय दी ,
खेत ग्या रकम गी ।
अबै खेतां माय कोयलो निपजै
उंडा उंडा खाडा ,
ट्रकां मोटरां मांय
भरिज भरिज
पावर प्लांट जावै कोयलो ।
मोटी मोटी चिमनियां
धधक धधक उङे ,
धुंवै रा खैगांल ।
जोर जोर मसिना रो भरङाटौ
भरङाटै सुं गांव गूंजे धूजै ।
किसान मजदुर बणग्या
कोयलो नाखै राख नाखै
खांसता जावै काम करता जावै
रिपया थोङा घणा मिल जावै ।
घरां मे लाईट पाणी सब
कुलर पंखा फ्रिज सब
पण अबै मिनख सुखी नी ,
मोलो मोलो लखावै ।
पण क्यानै ?
विकास तो होयग्यो ।
सहर
रेलगाङी रा चीला
सहर रै बिचोबिच
सुं निकले ।
सहर नै दोय
हिस्सा मांय बांटे ।
रेल आवे जावे जणे
क्रासिंग फाटक बंद ।
फटफटियां मोटर गाङियां
माथै चढियोङा
मिनख खोटी होवे बापङा
सगला रै मोङो व्हे हैं ।
मंत्रि अफसर सगला नै अठै
उडिकणो पङै ।
कांई करे अफसर है तो रेल माथैउ
डाक नै तो जाइजै कोयनि ,
सहर री आ साची ,
आफत बणगी ।
जणै सरकार सुं दरकार करि ,
सरकार कैयो बणाओ पूल ।
अबै दोय तीन बरसा
काम चालियो,
सांतरा दो पूल बणा नाख्या ।
आवणो जावणो सोरो होयग्यो
पूल माथै सूं फटफटियां ,
डुगडुगियां गाङियां मोटरां जावै ।
पूल रै निचे सूं
रेलगाङियां मालगाङियां जावै ।
पूल बङो खतरनाक
रोज भिङंत हुवै ,
मोटर गाङियां री
मिनख चेतो गमावै
मरे गमिजै ।
जकां अस्पतालां अर
मुरदा कोटङियां मांय लाधै
घरवाला सुं
औलखिजै ई नी आपरा
ऐङी कुमौत मरे बापङा ।
अबै लोग खोटी नी हूवै
पण खूटणो रोज हूवै ।
भाईङा चौखो विकास
हूयो आपाणे सहर रो ,
अजै कठै
दूबई बणसी दूबई ।
दिल्ली बम्बई सब फैल हो
जासी आपाणै सहर आगै ।
अजै विकास होवणो है रे ।
ओ कैङो विकास हुयो
म्हारै सहर रो ,
भोला लोग पिछङ्गा
दूनियाभर रो मानखो
आय अठे बसग्यो ।
चौरियां लूंट खंसोट बढगी ,
अपराध बढगो दो चार
कागद रै टुकङा खातर ,
मिनख नै मिनख मार नाखै ।
पैला बजार माय ,
लूगाई धणी सागै चालती ।
संकिजती ही , धणी आगे
तो लुगाई लारै लारै चालती ।
बंतलावणो होवतो जणै
सिस सिस कर ,
इसारै सुं बंतलावती ।
अबै कैपरी (छोटो जांगियो )
टिसर्ट पैरियोङी बिनणियां फिरै
बाथा मांय बाथ घालियां बजार मांय ।
जानू स्विटू कह बोलाय ।
क्रिम पाउंडर होठां पालिस मोलाय ।
होठां पालिस , मुंडै रै पालिस
बूंटा रै पालिस , पालिस ई पालिस
पालिस टाल धकै ई नी ।
लपकां लारै टूरै ,
फटाको फूलझङी ,
कैयने नै छैङे ,
अर चपकिया करे ।
विकास होयग्यो गांव रो , सहर रो
मुलक रो ,सांतरो विकास होयो भाया
अबै ओरु होसी विकास ।
……………………………दीप चारण
विकास जबरो विकास
गांव माय
सङक नी
बिजली नी
संकङी पगडण्डियां
लालटेण रो चानणो ।
बलद -ऊंठ
गाडा रा चीला ।
कंटिला झाङ
ऊंचा -ऊंचा
रैत रा टीला ।
चौमासे सूं पैलां
आक खींप
सिणिया काट
सूङ करनै
खेत सरिखो करता हा
चार छउ आंगल मेह
व्हेता ई खेत खङता हा
बारे महिना रा दाणिया
व्हेता तो ठीक
नी तो काल पङतो
मिनख ढांडा ढोर लेय 'र
सिंध मालवे काठियावाङ
कानि टुरता हा
मेह होवता ई पाछा गांव वलता हा ।
पण मिनख सुखी हा
थोङे मायं
घणी तृप्ति संतुस्टी
पण गांव
पिछङ्योङो बाजतो ।
अबै
सङकां बणगी
आवणो जावणो सोरो
पगडण्डियां मिटण लागगी ।
बिजली फूल
इमरजेंसी लाइटां
लालटेण तो तोङ फोङ
खटिकङे नै बेचनै टाबरा
भुगंङा खा लिया ।
बलद -ऊंठ गाडा ,
इक्का दुक्का ई नी दिसे
टेक्टरां रा चीला
खेत सरकार अर
मोटी मोटी कम्पनियां
थोङी घणी रकम देयनै
खोस लिया ।
रकम किसानां निठोय दी ,
खेत ग्या रकम गी ।
अबै खेतां माय कोयलो निपजै
उंडा उंडा खाडा ,
ट्रकां मोटरां मांय
भरिज भरिज
पावर प्लांट जावै कोयलो ।
मोटी मोटी चिमनियां
धधक धधक उङे ,
धुंवै रा खैगांल ।
जोर जोर मसिना रो भरङाटौ
भरङाटै सुं गांव गूंजे धूजै ।
किसान मजदुर बणग्या
कोयलो नाखै राख नाखै
खांसता जावै काम करता जावै
रिपया थोङा घणा मिल जावै ।
घरां मे लाईट पाणी सब
कुलर पंखा फ्रिज सब
पण अबै मिनख सुखी नी ,
मोलो मोलो लखावै ।
पण क्यानै ?
विकास तो होयग्यो ।
सहर
रेलगाङी रा चीला
सहर रै बिचोबिच
सुं निकले ।
सहर नै दोय
हिस्सा मांय बांटे ।
रेल आवे जावे जणे
क्रासिंग फाटक बंद ।
फटफटियां मोटर गाङियां
माथै चढियोङा
मिनख खोटी होवे बापङा
सगला रै मोङो व्हे हैं ।
मंत्रि अफसर सगला नै अठै
उडिकणो पङै ।
कांई करे अफसर है तो रेल माथैउ
डाक नै तो जाइजै कोयनि ,
सहर री आ साची ,
आफत बणगी ।
जणै सरकार सुं दरकार करि ,
सरकार कैयो बणाओ पूल ।
अबै दोय तीन बरसा
काम चालियो,
सांतरा दो पूल बणा नाख्या ।
आवणो जावणो सोरो होयग्यो
पूल माथै सूं फटफटियां ,
डुगडुगियां गाङियां मोटरां जावै ।
पूल रै निचे सूं
रेलगाङियां मालगाङियां जावै ।
पूल बङो खतरनाक
रोज भिङंत हुवै ,
मोटर गाङियां री
मिनख चेतो गमावै
मरे गमिजै ।
जकां अस्पतालां अर
मुरदा कोटङियां मांय लाधै
घरवाला सुं
औलखिजै ई नी आपरा
ऐङी कुमौत मरे बापङा ।
अबै लोग खोटी नी हूवै
पण खूटणो रोज हूवै ।
भाईङा चौखो विकास
हूयो आपाणे सहर रो ,
अजै कठै
दूबई बणसी दूबई ।
दिल्ली बम्बई सब फैल हो
जासी आपाणै सहर आगै ।
अजै विकास होवणो है रे ।
ओ कैङो विकास हुयो
म्हारै सहर रो ,
भोला लोग पिछङ्गा
दूनियाभर रो मानखो
आय अठे बसग्यो ।
चौरियां लूंट खंसोट बढगी ,
अपराध बढगो दो चार
कागद रै टुकङा खातर ,
मिनख नै मिनख मार नाखै ।
पैला बजार माय ,
लूगाई धणी सागै चालती ।
संकिजती ही , धणी आगे
तो लुगाई लारै लारै चालती ।
बंतलावणो होवतो जणै
सिस सिस कर ,
इसारै सुं बंतलावती ।
अबै कैपरी (छोटो जांगियो )
टिसर्ट पैरियोङी बिनणियां फिरै
बाथा मांय बाथ घालियां बजार मांय ।
जानू स्विटू कह बोलाय ।
क्रिम पाउंडर होठां पालिस मोलाय ।
होठां पालिस , मुंडै रै पालिस
बूंटा रै पालिस , पालिस ई पालिस
पालिस टाल धकै ई नी ।
लपकां लारै टूरै ,
फटाको फूलझङी ,
कैयने नै छैङे ,
अर चपकिया करे ।
विकास होयग्यो गांव रो , सहर रो
मुलक रो ,सांतरो विकास होयो भाया
अबै ओरु होसी विकास ।
……………………………दीप चारण
Comments
Post a Comment