चौहानां रा दोहा

दूहो दशमो वेद , तेज राखतो भाण रो ।
चंद बतायो भेद , चुको न बाण चहुआण रो ।।

चीते जैवी चाल हो , भलो उगे मुख भाण ।
लोचन खीरे लाल हो , रण चमकै चहुआण ।।

हठ ठाणजौ हमीर रो , हक़ धर्म धरा हेत ।
पालो प्रण पृथ्वी तणो , तेड़े जद रण खेत ।।

चहुआण कदैइ न चुके , आवै आफत कोय ।
डटे हटे न न कह नटे , समी जे मौत होय ।।

•••••••••••••••••••••••••••••••दीप चारण