dilnshin

गायत्री (मां) दे ज्ञान , माहोल ओ मयूर रो । पी अठे अमृत पान , छावे जग मा छात्र छै ।। रूंख हरो रेवंतजी , बाग ओ पाय छांह । पनपता अठे पुष्प जो , महके जग री राह ।। साइन्स अठे सांतरी , पढां डाक्टर बणाय । गजब पढेह अठे गणित ,अभियंता बण जाय।। ज्ञान ले अठेउं गया , बणे आइ ए एस । पाकर ऊंचा ओहदा , खुब कमाय छै केस ।। मोती निपजत सीप , ज्ञान समंदा मायनै । देख कहे कवि दीप , माहोल ओ मयूर रो ।। •••••••••••••••••••••••••दीप चारण

सजनी बेगी सोवती , अणुती उंघज आय । बिलखे रातां बालमो , जोवे कोय उपाय ।। कुंभकरण री बाप छै , घोरे आ तो नींद । दीप ज्यां जगे रातभर , बले बादिलौ बींद ।। •••••••••••••••••••••••दीप चारण खोजी कवि मन खोड़िलो, बड़बड़ावतो बींद। नाटक करैह नित नया, ना   लेवण  दे  नींद।। °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°दीप चारण

कविता -: दाता री बातां माहि …… वे खैंगारा करता , गांगरा करता , बुढा बुढा दाता ।  जदे राजी व्हेता , अमल उगायनै केवता , राजा राणी री बातां ।। वे हा पूरे गांव रा बुढा बुढा दाता । आज कुण कैवे उणा रै जैडी चौखी चौखी बातां ।। दाता री बातां माहि देखिया दुरगादास पन्नाधाय रा बलिदान । चंद्रसेन राणो प्रताप झुकातो दिल्ली रो मान ।। दाता री बातां माहि  रमंती रमंती अपसरावां उतरे , धांधल जी रै डेरां । क्रसण जी री प्रीत माहि ,विष रा प्याला पिये मीरा ।। दाता री बातां माहि देखिया संयोगिता रूकमणी द्रोपदी सीता रा स्यंवर । सुणी बाघे भारमली ढोला मारवणी री प्रीता अमर ।। दाता री बातां माहि चंद रो छंद सुणे बिन नैन ,चहुआण बाण चलावै । गजनी सुलतान मोहम्द गौरी, गढ माथै सूं गुडावै ।। दाता री बातां माहि सीस काटके सैनाणी , रतनसी चुंडावत नै दैवे क्षत्राणी । उठती जौहर री ज्वाला माहि , मरजादा राखती ही राणी ।। दाता री बातां माहि क्रसो खेतां हल चलावतो , लेय हलोतिया होले होले । सुड करिजै निदाण करिजै लाटा लिरिजै लाहां भणतिया भणत बौले ।। दाता री बातां माहि राव चुंडोजी राठौड पौढे , हेठां...